Srpska pravoslavna crkva i njeni vernici danas obeležavaju Svetog Sergija i Svetog Vakha. Dan kad im crkva daje spomen poznat je kao Srđevdan.
Više autora tvrdi da su bili mučeni i da su nastradali u periodu između 296. i 303. godine. U Ohridskom prologu, čiji je autor episkop Nikolaj Velimirović, ističe se da je Sergije oteran u Siriju i da je tamo nastradao, kao i da mu je duša otišla u raj, “da tamo zajedno sa Vakhom, drugom svojim, prime vence slave besmrtne od Hrista Cara k Gospoda svog”.
Ko su oni bili pre stradanja? Car Maksimijan ih je uvažavao na svom dvoru zbog hrabrosti, mudrosti i vernosti, tvrdi autor Ohridskog prologa, a u istoj knjizi pripoveda i da je to uvažavanje nestalo kada je car saznao da su Sergije i Vakh hrišćani. Piše Velimirović da car “ljubav svoju promeni prema njima na gnev”.
Zatim je usledilo “žrtvoprinošenje idolima”, kaže episkop Velimirović. Car je tada pozvao Sergija i Vakha i oni su odbili da prinesu žrtvu. Po naredbi carevoj obojicu su obukli “u ženske haljine”, piše episkop. U novoj odeći vodili su ih kroz Rim, a posle ih je car poslao u Aziju, gde su Sergije i Vakh još jednom odbili da se odreknu Hrista.
Tamo su posle utamničenja i mučenja nastradali i Sergije i Vakh.
Literatura: Ohridski prolog (Episkop Nikolaj Velimirović; Izdavačka kuća “Pravoslavac” Šabac)
